Gdzie i jak sprzedawac
Miejsca sprzedaży sztuki.
Duży wpływ na cenę obrazu, dzieła, ma miejsce wystawienia pracy. Dzieło sztuki, jako towar luksusowy, sprzedaje , oferuje się tak jak luksusowe auto czy antyczny mebel. Nie wystawia się luksusowego towaru na targowisku wśród warzyw. Tam każdy towar będzie miał nabywce, który może zaproponować zakup, za cenę werniksu użytego do wykonania obrazu. Te same obrazy wystawione w małej galeryjce pozwalają osiągnąć artyście przyzwoitą pensje, a i galeryjka się utrzyma ( Jest duzo innych warunków sprzedaży, oprócz omawianych tu miejsc sprzedaży) . Ten sam obraz wystawiony w renomowanej galerii, oprawiony, w odpowiednio zaaranżowanej przestrzeni, będzie "wyglądał jak milion dolarów" i przyciągnie spojrzenia osób, które stac na taki wydatek.
Miejsce sprzedaży, dokłada wartości sprzedawanym pracom tak jak i dobra oprawa obrazu. . Ta szczególna właściwość sprawia, że widzimy błyskotliwe kariery artystów, którzy sa lansowani właśnie w ten sposób. Czy życie weryfikuje później wartość takich lansów- niekoniecznie.
Przedstawiciel.
W sprzedawaniu sztuki , rękodzieła czy rzemiosła często biorą udział pośrednicy. Twórcy czesto odczuwają niechęć do wystawiania własnych prac na sprzedaż i związanych z tym negocjacji, załatwiania spraw finansowych, konieczności cierpliwego wysłuchiwania krytycznych uwag i oczekiwań nabywcy. Na tej niechęci powstał zawód agenta, marchanda, przedstawiciela twórcy. Ta funkcja miała za zadanie przejąc ciężar kontaktów z klientami , uwolnić twórce od stresu, organizować twórcy nowe zadania czy zlecenia. Nie działo się to za darmo oczywiście. Dziś rozchwytywani twórcy maja swoich agentów, którzy reprezentują ich interesy. Sprzedaż dokonuje się poza udziałem twórcy. Zazwyczaj strony wiąże spisana umowa o współprace. Twórca nie do końca ma wpływ na to co dzieje się z jego dziełem i za jaką cenę zostanie sprzedane. Zazwyczaj umawiają sie na określony procent od sprzedażny.
Galeria stacjonarna
Najczęściej rozważanym pomysłem na sprzedaż własnych prac jest miejsce zwane Galerią. Mówimy o galerii sztuki. Mamy renomowane galerie starannie wybierające artystów, których chcą pokazać w swoim salonie. Nie każdy twórca znajdzie tam swoje miejsce, niezależnie od tego jak dobrym jest artystą i jakie szkoły pokończył. Są galerie publiczne, miejskie, gdzie prezentacja artystów przebiega wg określonego na cały rok planu. Tu rezerwuje się czas na wystawę z rocznym wyprzedzeniem. Sa średnie galerie i całkiem malutkie prywatne galeryjki. Niemal każda galeria ma własną idee, którą chce realizować. Są też galerie tematyczne i autorskie, gdzie wystawiane są prace jednego lub kilku artystów którzy się razem umówili. Współpraca z galeriami stacjonarnymi odbywa się w oparciu o umowę komisu. Tu cena autorska liczona jest razy 3 jeżeli galeria jest płatnikiem WAT. Jeżeli jest to mała galeryjka bez WAT- to cena autorska jest x2. To są przybliżone wartości cen sprzedaży. Umowa komisu nie obciąża galerii kosztami dlatego jest wygodna dla galerii. Artysta musi poczekać na należność, aż jego praca się sprzeda. Zamraża tym samym możliwość oferowania tej pracy w innym miejscu.
Współpraca z galeriami stacjonarnymi wygląda bardzo różnie i może obfitować w wiele rozczarowań, dlatego zanim wstawimy swoje prace do jakiejś galerii, dobrze jest „ powęszyć” rozpytując innych o ich doświadczenia , poszukać niezależnych opinii, popytać w internecie.
1. Są galerie, które np. raz w miesiącu, robią zestawienie sprzedanych prac, zawiadamiają twórce by zgłosił się po należność i przyniósł nowe prace. Wszystkie umowy komisowe są prawidłowo spisane i rozliczane. Każda wypłata na rzecz twórcy jest pokwitowana.
2. Są galerie które przyjmują przedmioty w komis, a po roku, gdy twórca chce odebrać niesprzedane rzeczy okazuje się ze połowę nie ma, umowa gdzieś zginęła, a właściwie to nie wiadomo ile tego było, następnie słyszymy ze należność jutro będzie na naszym koncie bo dziś nie ma gotówki, po tygodniu nie możemy się dodzwonić, po miesiącu zajeżdżamy ponownie do galerii, ale akurat pani nie ma chociaż się umawiała, po następnym miesiącu pani jest ale akurat rozbiła auto i co miała poszło do mechanika i bardzo przeprasza, po czwartym miesiącu nie odbiera telefonów, zajeżdżasz bez zapowiedzi i otrzymasz 1/3 należności bo dziś więcej w kasie nie ma, wysłuchujesz jak ciężko prowadzi sie galerie i nie ma kobieta na chleb. Tu wspominasz ze ty także nie masz na chleb z powodu tego ze pani ci nie zapłaciła twoich własnych pieniędzy. . Tak się bawisz w windykatora własnych pieniędzy kilka miesięcy, aż przestaje ci się to opłacać, na co te galerie liczą. W czasie moich 30 lat pracy trafiłam na kilka takich miejsc .Obecnie nie mam juz takich problemów. ...Gdy suma windykacji jest duża, warto od razu zgłosić sprawę do KRD Krajowy rejestr długów, gdzie mają specjalistów od odzyskiwania długów. Biorą oni jakiś procent odzyskanych pieniędzy dla siebie i to jest ich wynagrodzenie.. Zawsze należy spisywac umowy komisu ze szczegółowym rozpisaniem co i kiedy się dało w komis, oraz wszystkie potwierdzenia wypłat. Te umowy są podstawą do wejścia w teren windykatorów z KRD.
Jeżeli artysta chce współpracować z galerią bardzo oddaloną od jego miejsca zamieszkania, to albo 100% sprawdzone miejsce, albo zapłata za dzieło przy odbiorze. Jechanie na drugi koniec Polski by upomnieć się o należność ...nie polecam.
Galeria Internetowa
W czasach które mamy, autorskie galerie internetowe powstały jak grzyby po deszczu . Tu sprzedaż odbywa się w wyniku wirtualnego kontaktu autora z nabywcą. Podstawą do sprzedaży jest paragon, gdy twórca ma firmę, lub rachunek , gdy nabywcą tez jest firma. Możliwy jest rachunek uproszczony który twórca wystawia na postawie prowadzonej działalności nierejestrowej. Ten rodzaj działalności omawiają przepisy , które można poszukać w necie. Cena jest taka, za jaką chce sprzedać twórca, gdyż nie ma pośredników. Płatność za zakupiony towar odbywa się na konto artysty przed wysyłką, lub wysyłany jest towar za pobraniem przy odbiorze. Zawsze obowiązuje 14 dniowe prawo do zwrotu. Prowadzenie własnej galerii internetowej wymaga zglebienia wiedzy z zakresu obsługi strony, a szczególnie panelu administracyjnego, które to miejsce potrafi przyprawić o ból głowy. Samo ustawienie strony , wpisanie wymaganych i potrzebnych treści, sprawienie by strona budziła zaufanie, to już jest dość duże wyzwanie i lepiej poradzić się kogoś lub przeglądnąć kilkadziesiąt innych stron. To nie jest dla każdego. Własna strona internetowa kosztuje , ale, gdy juz opanuje się temat, stworzy się piękną stronę, wykupi reklamy, pozycjonowanie, określi się klienta docelowego naszej sztuki do którego napisze sie teksty reklamowe na instagramie tiktoku , trzeba jeszcze poczekać jakieś pol roku, aby reklamy, algorytmy, widziały twoje starania i zobaczymy efekt...Oczywiście pod warunkiem ze robisz sztukę, która sprzeda sie za wpisana cenę. .
Aukcje i platformy
Domy aukcyjne w Polsce przyjmują do sprzedaży dzieła współczesnych twórców po oszacowaniu ich przez rzeczoznawce tych galerii. Nie wszystkie zgłoszone prace przejdą tą weryfikacje. Domy aukcyjne maja swoich rzeczoznawców,którzy weryfikują zgłaszane dzieła. Na stronach można poczytać o warunkach współpracy z artystami.
Funkcjonują tez platformy- duże sklepy internetowe ze sztuką, gdzie można wstawić własne prace i oczekiwać na efekty. Tu artysta nie musi się wiedzieć jak działa strona. Platformy te ogarniają temat, a artysta ma tylko wrzucić dobre zdjęcia i zrobić dobry opis. W regulaminach platform są ujęte zasady współpracy z artystami. Po sprzedaży artysta wystawia rachunek lub umowę kupna sprzedaży.
Współczesny artysta ma jeszcze do wyboru aukcje mniejszego formatu : Allegro, OLX, Sprzedajemy.pl czy inne tego typu platformy zajmujące się , między innymi, handlem dziełami sztuki, rzeźbą, rękodziełem czy rzemiosłem . Tu sprzedaż odbywa się pomiędzy autorem a nabywcą, za pośrednictwem platformy sprzedażowej. Po sprzedaży należy wystawić paragon na otrzymaną kwotę , lub rachunek i złożyć zgłoszenie o osiąganych dochodach nierejestrowych . US wymaga od tych platform rocznego zestawienia osób dokonujących regularnych sprzedaży i sprzedaż taka może być zweryfikowana. Tu autor ustala sam cenę sprzedaży, doliczając koszty pośrednika – platformy sprzedażowej. Ta forma sprzedaży jest bardzo bezpieczna i dla twórcy i dla kupującego. Kupujący bowiem wpłaca należność na konto platformy, następnie twórca wysyła dzieło do nabywcy, nabywca potwierdza otrzymanie dzieła, a platforma wypłaca należność twórcy. Twórca nie martwi się utrzymaniem własnej strony i wszystkimi technicznymi problemami. Obowiązują ceny autorskie plus prowizja dla firmy pośredniczącej i ewentualnie inne opłaty.
Sprzedaż osobista
Sprzedaż osobista dokonuje się w pracowni twórcy, na festynach, targach , gdzie twórcy wychodzą ze swoimi pracami . Częstym zjawiskiem stają sie mini galerie w domach artystów. Twórca ma bezpośredni kontakt z nabywcą, może dowolnie zmieniać cenę, negocjować, robić upusty czy rabaty. Często obowiązują ceny autorskie.
------------------------------------
Omówione wyżej sposoby sprzedawania sztuki czy rękodzieła, funkcjonują w państwach byłego bloku wschodniego: Polska, Słowacja, Czechy, Węgry.
W Anglii małe galeryjki , tak jak my tu w Polsce widzimy- nie funkcjonują. Tam są sklepiki z pamiątkami wykonanymi ręcznie. W Londynie, galerie prywatne mniej lub bardziej renomowane wynajmują artystom powierzchnie ścian. Przykładowo . 3 metry bieżące ściany wynajęte na 2 tygodnie do ekspozycji, może kosztować od 600 do 1500 funtów i więcej.. To miejsca gdzie płaci sie za lans, robi sie zdjęcia i buduje powazne portfolio. Czy można coś sprzedać by inwestycja się zwróciła? - Nie wiem. Nikt tam wystaw za darmo nie zrobi. . Działają tam też firmy-korporacje, które rozprowadzają po całym kraju we własnych punktach sztukę, która musi być zaakceptowana przez ich rzeczoznawców i być zgodna z ich misją. Dominują tam prace młodych twórców którzy tworzą duże serie podobnych do siebie prac. Techniki prac, przeróżne i zadziwiające. Artyści skupiają się tez w stowarzyszeniach, odprowadzając składki finansują ( nie wiem czy w całości) wynajem powierzchni wystawienniczej dla swoich członków. Takie wystawy sa sprzedażne i dyżuruje tam każdego dnia ktoś ze stowarzyszenia. Twórcy z poza stowarzyszenia nie maja prawa tam wystawiać. Artyści wystawiają też prace w autorskich galeriach internetowych, lub umawiają się i w trzy czy pięć osób i wynajmują pomieszczenia na własną galerie stacjonarną . Dobrze funkcjonują galerie-platformy, gdzie można kupić, pooglądać dzieła wszystkich twórców mieszkających w Anglii. Aby wystawić tam prace, trzeba aplikować o weryfikacje twórczości. Sprzedaż bezpośrednia dokonuje się na wielkich festynach lub targach sztuki, gdzie na stoiskach artyści prezentują swoje prace.
W Manchesterze znajduje sie ciekawe miejsce. Stary budynek hali produkcyjnej przekształcono tak, ze na parterze znajdują się boksy do wynajęcia dla rzemieślników i artystów. Po obu ścianach idzie antresola, z której można wejść do wyżej położonych boksów -mini pracowni i galeryjek różnych twórców, którzy wynajmują tam te pomieszczenia tworząc razem przestrzeń sztuki. Wchodząc spotykamy na środku kawiarnie, a wzdłuż ścian boksy do wynajęcia z przeszklonymi ścianami. Można przejść się i zobaczyć co robi złotnik, garncarz, pani która szyje lalki itp. Boksy maja wymiar około 5x5 metrów, sa obok siebie. Prez szybę widać prace, lub tylko wystawę gotowych dzieł. To ciekawy pomysł . Klient ma do dyspozycji różne dzieła w jednym miejscu i bezpośredni kontakt z twórcami.
Pomysł, który można by przenieść na grunt lokalny
. Jezeli chciałbys cos dodac, widzisz to inaczej , napisz do mnie w komentarzu.
Komentarze
Prześlij komentarz